Sevgili acı,
Eskisi kadar senden korkmuyorum artık.
Bırakıyorum tutunmayı sana ve haykırışlarına.
Bırakıyorum senden kaçmak adına,
Hayatı savunmada kaçırmayı,
Ya da seni hissetmemek uğruna,
Zombi kılığında kendimi unutmayı.
Sevgili acı,
Eskisi kadar senden korkmuyorum artık.
Bırakıyorum senden kurtulma çabamı,
İtinayla yarattığım kısır döngüler içinde,
Ataletle kıvranarak, hapis kalmayı.
Bırakıyorum bir çıkış umudu içinde,
Hayali kurtarıcılarımı beklemeyi.
Sevgili acı,
Eskisi kadar senden korkmuyorum artık,
Ama seni seviyorum da diyemem.
Tek bildiğim seni kabulüm,
Aynen olduğun halinle,
Seni direncimle ızdıraba dönüştürmeden.
Sevmek ya da korkmak diye ayırmak,
Sadece cehaletten ibaret.
Sevgili acı,
Senle gelen borçlarımı ödediğimde,
Beraberindeki hediye helal bana.
Öyleyse borçtan korkmak niye?
Borç ya da hediye diye ayırmak
Sadece cehaletten ibaret.
Sevgili acı,
Sana arkadaşım diyemem,
Ama düşmanım da değilsin.
Ben seni yüceltmedikçe ya da yermedikçe,
Aslında sandığım kadar da güçlü değilsin.
Sevgili acı,
Kendimi sen sanmıyorum artık.
Aşk ile yolumda yürüyorum,
Senle ya da sensiz,
Özgürce…
Aylin Safiye Deniz, 2011
