Sadece başkalarını memnun etmek üzerine kurarsan hayatını,
Hele bir de herkesin seni onaylaması ve sevmesi olursa ölçütün,
Senin işin çok zor be kardeşim!
Nerede görülmüştür herkesi memnun edebilen bir insan?
Hem herkesi memnun ediyorum diyen de,
Ne kadar memnundur ki kendinden?

Bu nedenledir ki güzel arkadaşım hazır hala vaktin varken,
Dur biraz, düşün, sor, dürüst ol kendine,
Sen ne için yaşıyorsun?
Sen neye hizmet etmek istersin yaşamında ?
Yarın ölecek olsan nelerden pişmanlık duyarsın?
Hangi uhtelerin olur?
Herşey elinden gitse dahi geride ne kalır?
Korkma soru sormaktan, korkma yanıtlamaktan dürüstçe…

Hissettiğinde kalbinin en derinlerinden gelen yaşam taahhütünü,
Bağla köklerini ona sıkıca,
Bırak fırtınalar estiğinde seni merkezinde tutsun,
İzin ver taahhütün pusulan olsun yolda ilerlerken,
Yönünü göstersin sana kararsız anlarında ya da kaybolduğunda.

Başkalarının beklentileri, düşünceleri, tepkileri yerine,
Kalbinin derinliklerinden gelen yaşam taahhütünü,
Pusulan yaptığında ve onu takip ettiğinde,
Eyv’Allah dersin seni sevene, onaylayana,
Eyv’Allah dersin seni sevmeyene, onaylamayana,
Kalbinin yolunda yürürsün yargısızca.

Aylin Safiye Deniz, 2015