Ne zaman ki yola çıkarsın,
Kalbinden gelen en derin çağrı doğrultusunda,
Ve bırakırsın kendini tamamen,
Bilinmezliğin tedirgin edici ve kucaklayan kollarına,
Ardına bakmadan, garanti istemeden;
İşte o zaman bin bir kapı beliriverir bir anda,
Sonsuz olasılıklara açılan,
Güvenli sularda varlığından bile haberdar olmadığın.

Tüm evren, yaşam ve hatta ölüm
Sen ne dersen de,
Yarışmaya başlar bir anda,
Destek olabilmek için sana.
Yoluna ışık olur, rehberlik eder,
Hatta yol açar gerekirse farklı farklı yüzlerde ve seslerde.

Sen yeter ki güven,
Yeter ki çekil aradan,
Küçük planlarınla gölge etmeden.
İki ayağınla birden atıl bilinmeyene,
Tekini kıyıda bırakmadan.

Unutma, açılabilmek için denizde,
Bırakman gerekir kıyıya tutunmayı.
Okyanusu keşfetmekse niyetin şayet,
Atla şimdi bilinmezliğin en derin sularına,
Kaybedecek çok da vaktin yok.

Aylin Safiye Deniz, 2015