Tam kaybetmeye başladığımda umudumu,
Küçük bir kuş gördüm rüyamda,
Tatlı sesiyle bana uçabileceğimi fısıldayan,
Özgürlüğe açılan kapının anahtarının kalbimde olduğunu,
Resmeden küçük kanatlarıyla.
Doğru yere varış diye bir şey yok,
Önemli olan yolculuğun boyunca,
Özgürce uçabilmek diye seslendi bana.
İşte o zaman uyandım umutla,
Kalbimdeki özgürlüğün tadını alarak.
Kalkmıştı kalbimdeki parmaklıklar,
Serbestti artık küçük kuş,
Uçtu sonsuzluğa, özgürce.
Aylin Safiye Deniz, 2008
