Ve şefkat devam etti:
Ne kadar da çok önemsiyorsun sen
Başkalarının senin hakkında düşündüklerini
Hiç kötü söz gelmesin diye bu ne çaba
Nasıl bir gizleme operasyonu dönmekte
Yeraltına sürgüne yolladığın parçaların
Nefes bile alamasın diye
Bu kadar çok utanırken kendinden
Korkarken gerçekten görülmekten
Sürekli ispat etmeye çalışırken masumiyetini
Nasıl samimi olacaksın sen güzelim
Nasıl doğruyu konuşacaksın
Nasıl güvenilir olacaksın
Nasıl bana yer açacaksın kalbinde
Önce sürgündeki parçalarından gelen çığlıkları duy
Hisset onların acısını, hayal kırıklıklarını
Kucakla onları, ağlamakta olan bir bebeği kucaklar gibi
Bırak yer açılsın onlara kalbinde
Genişlesin kalbin, onlar yerlerini aldıkça
Böylelikle bana da yer açılsın
Şöyle derin bir nefes alabileyim
İşte ancak bundan sonra duyabilirsin başkalarının çığlıklarını
Acımak, tahammül etmek ya da yok saymak yerine
Gerçekten hissetme cesaretini bulursun onları kalbinde
Ondan sonrasını bana bırak zaten
Gerisi benim işim, senlik bir şey yok
Aylin Safiye Deniz, 2021
