Ey kibir,
Sen nelere kadirsin?
En masum, en kutsal, en bensiz niyetlerin bile arasına girersin.
Kalplere perde olur, ayrı dersin.
Katılaştırır ‘ben’ dersin.
Karşılaştırır ‘sen’ dersin.
Gören gözleri kör eder,
Biz, siz, onlar dersin.
Ey kibir,
Örtülmüş gözlerim açılıyor,
Kalkıyor perdeler birer birer…
Bakabildikçe gözlerinin içine cesurca,
Gördükçe derinlere uzanan köklerini,
Kaplıyor gönlümü alışılmadık bir tevazu,
Adeta eriyor tüm bildiğim sınırlar,
Ne sen kalıyorsun, ne ben
Ne de masum, kutsal niyetlerim…
Bilinmezlerdeyim…
Aylin Safiye Deniz, 2015
