Vardı bir hikaye arka planda vızır vızır
Sanırdım ki derdim hayır diyememek
Meğer evet diyebilmeyeymiş esas özlemim.
Korkmadan kolumu kaptırmaktan
Gerektiğinde elimi verebilmekmiş özlemim
Kalpten kalbe nice buluşmalarda.
Uzanabileceğim ne eller varmış
Uzatamadığım ellerimi korkudan.
Ne buluşmalar varmış geri çektiğim kendimi,
Neler kaçırmışım neler meğer,
İçin için korktukça evet demekten,
Korktuğum için gerektiğinde hayır diyememekten.
E artık geçmiş geçmişte kaldı,
Pişmanlığa yer kalmadı,
Tereddüte ise hiç vakit kalmadı.
Evet’e açıyorum artık kendimi hayırla
Ne diyeyim, söz bitti
Hayırlara vesile olsun!
Aylin Safiye Deniz, 2018
