“Bir bir gidiyor tüm oyuncaklarım,
Artık şeker vermiyorlar bana” diye sızlanırsın,
“Ne oluyor yahu” diye paniklersin.
Sen bir silkin ve kendine gel,
Belki de artık o manevi çocuk değilsin sandığın,
Büyüdün, geçtin artık şekerle avutulma vaktinden,
Geçtin oyun çağından,
Bitti hep bana hep bana vaktin.
Belki de oyuncaklarının elinden gitmesi,
Daha fazla sunulmaması şekerlerin,
En talihli şeylerdir başına gelen.

Bırak şekerlerim nerede diye ağlamayı,
Fark et artık büyüdüğünü,
Bırak peşinde koşmayı sahte tatların.
Oyalanmaya gelmez
Şekeri bırak
Bala talip ol sen
Hakikate talip ol.

Aylin Safiye Deniz, 2018