İçimde bir kitap var benim,
Sabırla yazılmayı bekleyen.
Usul usul benimle konuşan,
Yavaş yavaş kendini hatırlatan.

Kulak veririm bazen ona,
Dolup dolup taşarım enginliğinde.
Kimi zaman duymam, dışarda ararım nerede diye,
Açlık içinde yanarım.

Ama hep bekler o beni sabırla,
Nereye gidersem gideyim,
Ne yaparsam yapayım.
Ayrılmaz hiç yanı başımdan,
Görmemi bekler sessizce.
Ta ki ben onu bulana kadar,
O beni yazana kadar…

Aylin Safiye Deniz, 2015