Ne kadar da çok kendini önemsersin.
Kasıp durursun sürekli,
Bir şeyleri oldurmak için,
Ya da mükemmel dediğin sonucu almak için.
Sanki tek etken senmişcesine,
Kontrol etmeye çalışırsın kontrol edilemez gizemi.
Halbuki her şey seninle alakalı değil be güzelim,
Önemseme bu kadar kendini;
Ne gereksiz endişelerinle, güvensizliklerinle,
Ne de havaya girmelerin, özel hissetmelerinle.
Kaldır kafanı ki biraz ezberlerinden,
Kendilerini göstersinler sana,
İç içe geçmiş sonsuz bağlantılar,
Açılsın yavaş yavaş gizeme götüren yollar.
Hem sen de rahatla artık,
Çekil biraz kenara…
Bak bakalım ne olacak,
Dönmeyi bırakacak mı dünya?
Aylin Safiye Deniz, 2016
