Çok iyi anlıyorum küskünlüğünü
Ne hatırını soran var
Ne de merak eden seni nasılsın diye
Kimsenin umurunda olmadığını düşünüyorsun ister istemez
Sevilmiyor ve değersiz hissediyorsun hatta
Etkisiz eleman misali
Ölsem kimsenin haberi olmaz diyorsun
Acıyorsun kendine için için
Öfken gittikçe artarken beklentilerini karşılamayanlara
Kendi yalnızlığının içinde hapis olmuş,
Hiç bir yere ait değilim hissinle
Bir yandan gururlanıp bir yandan üzülürken
Peki ne olacak şimdi
En iyi dostun bilip küskünlüğünü
Onunla mı dertleşeceksin bundan sonra?
Manevi mesafeler koyup insanlarla arana
Aman temas etmesin kalbin diye
Buzdan maske mi takacaksın yüzüne?
İzole edip kendini sımsıkı kapalı kalbinde
Karanlık düşüncelerle mi yıkayacaksın karışık zihnini defalarca?
El uzatmamak için kimseye
Demirden eldivenler mi takacaksın?
Sen virüsten çekinirsin ama
Virüs sen olmuşsun haberin yok
Haydi aç şu kapıları, pencereleri
İçine biraz sevgi girsin
Haydi aç şu kapıları, pencereleri
Dışarı biraz sevgi çıksın
Korkma yaklaşmaktan, yaklaşılmaktan
Senin bağışıklığın zaten yerinde
Sana bir şey olmaz merak etme
Aylin Safiye Deniz, 2020
