Hep açık kapılara mı alıştın yoksa sen,
Ancak o zaman mı sevildiğini sandın hatta?
O zaman şimdi de kapalı kapıların ardındaki,
Sevgiyi, aşkı gör bakalım.
Nasıl da çok sevildiğini her koşulda…
Fark et kapalının içinde sırlanmış olan açıklığı, aşkı.
Merkeze gelmek istiyorsan şayet,
Bırak ‘açık kapı’ düşkünü olmayı da.
Ne kapalıdır, ne açıktır kapılar merkezde,
Hem kapalıdır hem açıktır aynı zamanda…
Tercih yoktur merkezde,
Tercihsizliktir hüküm süren.
Senin anlayacağın,
Sandığından da karışıktır merkezde işler,
Hem de sandığından da basit aslında.
Hem aşık için ha kapalı ha açık olmuş,
Fark eder mi gerçekten?
Ötesine geç kapalının ve açığın,
Gör her yerden sana bakan, konuşan aşığı ve maşuğu…
Bugün kapalı kapılar ardındaki aşkı içebildin mi?
Sen bana ondan haber ver esas,
Gerisi teferruat…
Aylin Safiye Deniz, 2016
